شناسایی و بیماری زایی گونه fusarium oxysporum عامل پژمردگی نهال های بلندمازو در منطقه استان گلستان

بلندمازو از گونه هایی است که زادآوری طبیعی آن به دلیل وجود آفات و بیماری های مختلفی از جمله قارچ ها، با مشکلات فراوانی مواجه است. به منظور جداسازی و شناسایی یکی از قارچ های همراه بذر عامل پژمردگی و اثبات بیماری زایی آن بر روی نهال های بلندمازو، در سال 1386 از دو منطقه جنگلی در استان گلستان (جنگل تحقیقاتی لوه و پارک جنگلی گلستان) نمونه برداری صورت گرفت. بذرهای جمع آوری شده پس از ضدعفونی سطحی با هیپوکلریت سدیم 5/0 درصد، در 4 تکرار روی محیط کشت غذایی سیب زمینی- دکستروز- آگار (pda) کشت گردید (در هر تکرار 25 بذر). با استفاده از خالص سازی و خصوصیات اسپور، اندازه و رنگ آن ها، قارچ fusarium oxysporum از روی بذرهای بلندمازو جداسازی و شناسایی شد. فراوانی این قارچ در جنگل تحقیقاتی لوه درصد فراوانی 35 درصد و در پارک جنگلی گلستان درصد فراوانی 19 درصد به طور متوسط در هر نمونه به دست آمد که این فراوانی در منطقه اول بیش تر از منطقه دوم بود. برای انجام آزمون بیماری زایی از پرگنه قارچ سوسپانسیون اسپوری با غلظت 106×2 اسپور در هر میلی لیتر تهیه شد و اطراف طوقه هر نهال تازه جوانه زده اضافه گردید. سپس اندام های نهال بیمار شده مانند ریشه و طوقه بعد از 6 هفته بر روی محیط کشت غذایی pda قرار داده شد. علایم بیماری بر روی نهال شامل لکه های کوچک پژمردگی بر روی برگ ها و پوسیدگی ریشه نهال بود. پس از قرار دادن قطعات کوچکی از بافت ریشه بر روی محیط کشت های عمومی و اختصاصی، همان گونه فوزاریوم جداسازی شده از روی بذر (fusarium oxysporum) جدا گردید که نشان دهنده بیمارگر بودن این قارچ بر روی نهال های بلوط می باشد.